Onbegane Grond

De verhouding tussen psychiatrie en de samenleving is complex. Zowel maatschappelijke, ethische en hele praktische overwegingen komen elkaar op dit terrein tegen en staan vaak op gespannen voet. De discussie over hoe de samenleving omgaat met psychiatrie is ingewikkeld en wordt al decennialang gevoerd. De inzichten varieren van het buiten de maatschappij plaatsen van psychiatrische patienten tot het plaatsen en behandelen van patienten midden in bijvoorbeeld een 'gewone woonwijk' in een stad als Amsterdam.

De film van Marc en Antoinette liet ons zien dat de scheiding tussen gezond en ongezond, psychiatrische en niet-psychiatrisch moeilijk te trekken is. De beelden in de film zijn vaak indringend, maar het is niet altijd duidelijk of er sprake is van beelden die gemaakt zijn door de patienten van de instelling of door anderen. En... maakt dat uit?

Lowijs Perquin betoogde dat de kant van de psychiatrie die mensen vooral kennen een verkeerd beeld schetst van de psychiatrische realiteit. Slechts een klein percentage psychiatrische patienten zit in een instelling of krijgt intensieve zorg elders. Het overgrote deel van de psychiatrie betreft echter mensen die niet , zoals vaak wordt gezegd, "gestoord" of "gek" zijn, maar personen met angstklachten, depressie of andere veel voorkomende problemen.

Onder meer door recente incidenten komt de psychiatrie vaak in een negatief daglicht te staan. Perquin betreurt dit, maar geeft aan dat dit tegelijkertijd zorgt voor discussie en innovatie van de psychiatrie. Tijdens deze avond werd het publiek gevraagd over deze en andere aspecten van "Psychiatrie en maatschappij" hun mening te geven.

Op dinsdag 30 september 2008 zijn Lowijs Perquin, Antoinette Nausikaa en Marc Philip van Kempen te gast bij Onbegane Grond.

Marc en Antoinette houden zich als kunstenaars vooral bezig met fotografie en film. Afgelopen zomer werkten zij aan een project binnen een psychiatrische instelling. In dit project, het Vijfde Seizoen, woonden zij drie maanden lang met de bewoners van de instelling op het terrein. Een aantal bewoners kreeg van hen een camera en filmde hun dagelijks leven. Met het materiaal stelden Antoinette en Marc een film samen.

Lowijs Perquin is psychiater en doet onderzoek naar zorgvernieuwing in de psychiatrie. Daarnaast is hij supervisor, opleider in de Pesso-therapie en coordineert hij de opleiding tot psychiater in GGZ-Buitenamstel. Hij is als vaste docent psychopathologie verbonden aan de Vrije Universiteit te Amsterdam.

Tijdens de avond wordt de film getoond en praten Antoinette, Marc en Lowijs door over de vraag Hoe breng je de maatschappij dichter bij de psychiatrie en andersom?


Lokatie: voormalig Volkskrantgebouw, Wibautstraat 150
Entree: 5 euro (inclusief drankjes) - Aanvang: 20:00 (deur open: 19:30)
Inschrijven: stuur een mailtje naar onbeganegrond@gmail.com (je krijgt een bevestiging)

Op donderdagavond 28 augustus praten we met Henk Keuchenius, als meditatieleraar verbonden aan Shambala Nederland, over het thema "Gehechtheid". We proberen na te gaan hoe we gehechtheid of gehecht zijn in allerlei verschillende facetten van ons leven ervaren. Hoe voelt het om gehecht te zijn? Wat ervaar je dan precies? Hoe raken we gehecht en wanneer voelen we ons onthecht?

Programma :
20:00 - 20:15: Introductie
20:15 - 22:00: Gesprek over gehechtheid met Henk Keuchenius (met om 21:00 een pauze)

Entree: 5 euro
Deur open: vanaf 19:30

Als je er bij wil zijn, stuur een mailtje naar onbeganegrond@gmail.com zodat we een idee hebben van het te verwachten aantal gasten.

Op een warme zomerse avond Onbegane Grond sprak Chiel van der Wolf over het thema Gek of Slecht? Hij breidde de titel of het thema in het begin van zijn bijdrage direct uit tot "The Mad, the bad and the ugly"...

The mad, ofwel de 'gekken', die volledig ontoerekeningsvatbaar worden verklaard, worden volgens het strafrecht niet verantwoordelijk hehouden voor hun daad en gestraft, maar worden opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. Ze zijn immers ziek en moeten behandeld. The Bad, die volledig toerekeningsvatbaar verklaard worden, worden wel gestraft. Hen wordt de criminele daad volledig aangerekend. Een belangrijke tussengroep echter, is "the ugly", slechts deels toerekeningsvatbaar. Ze zijn "deels gek en deels slecht", zou je kunnen zeggen, krijgen een straf en daarnaast wordt een TBS maatregel opgelegd. Een maatregel waar soms geen einde aan komt.

Het lijkt een compromis tussen de deterministische visie van de psychologie en de vrije wilsopvatting van het Recht. In deze compromis-visie is crimineel gedrag deels bepaald en komt voor het andere deel voort uit een vrije keuze. Maar hoe bepaal je dat precies? En hoe ga je daar vervolgens mee om? Hoe reageer je als maatschappij? Is het acceptabel iemand vast te houden die misschien wel nooit meer crimineel gedrag zou hebben vertoond?

Na de bijdrage van Chiel werd er gediscussieerd over bovenstaande vragen en andere vragen die opkwamen.

Wij vonden het een interessante Onbegane Grond. Laat ons weten wat jij er van vond en laat een commentaar achter bij dit bericht!

Terugblik!

De tweede avond Onbegane Grond was een succes. Allard Faas heeft een prachtige film gemaakt die prachtige nostalgische beelden combineert met een interessant en verrassende kijk op de vraag waarom mensen momenten vastleggen.

Na het kijken naar zijn film vroegen we ons af of je het vastgelegde beeld kunt zien als "protest tegen het voortschrijden van de tijd" of misschien toch als "ode aan het moment"?

Laat ons weten wat je van de avond vond door bij dit bericht een reactie achter te laten!

Link:

Huis van Beeld - het audiovisueel produktiebedrijf van Allard Faas
http://www.huisvanbeeld.nl/

De "Grote Leider" Kim Il Sung en de huidige leider, zijn zoon "Generaal" Kim Jong Il

Terugblik!
Het was wat ons betreft een geslaagde eerste avond Onbegane Grond. We zijn blij met de opkomst en de inbreng van alle aanwezigen! Binnenkort zullen we de volgende avond gaan plannen. Daarover straks meer op deze site.

N.B:
Laat weten wat je van de avond vond en laat een reactie achter bij dit bericht!

Nog wat aanvullende informatie over het onderwerp van gisteren:
De site van het fotografencollectief, met daarop o.m. de fotos van Noord-Korea: http://www.ondertussen.in/
De officiele site van de Peoples Democratic Republic of Korea: http://www.korea-dpr.com/
Een interessante documentaire waarin je meer ziet over het leven van mensen in Noord-Korea en de massa-optredens ter ere van de Grote Leider: http://www.astateofmind.co.uk/

1945-1953: Onafhankelijkheid en de vergeten oorlog
Het land is sinds 1948 onafhankelijk. Daarvoor was het hele Koreaanse schiereiland, dus ook het huidige Zuid-Korea, sinds 1910 bezet door Japan. Na de capitulatie van Japan aan het einde van de Tweede Wereldoorlog werd het Koreaanse schiereiland het slachtoffer van een ideologische strijd tussen de VS en de USSR. Het land werd gesplitst in twee delen: het zuiden onder de administratie van de Verenigde Staten en het noorden kwam onder Sovjet-bestuur. De deling langs de 38e breedtegraad was oorspronkelijk als tijdelijke oplossing gedacht maar door het begin van de Koude Oorlog kwam het niet tot een hereniging.
In het Noorden kwam onder invloed van de Sovjet-Unie het communisme op, onder leiding van onder meer de bekende Kim Il Sung, de latere president.
Uiteindelijk werd in 1948 de Democratische Volksrepubliek Korea (Engelse afkorting DPRK), ofwel Noord-Korea, uitgeroepen in de hoofdstad Pyongyang. Die hoofdstad zien jullie straks ook wel in de foto’s. Kim Il Sung werd de eerste president.
Het zuiden werd ook in 1948 onafhankelijkheid en werd democratisch, maar praktisch aan zijn lot overgelaten door de VS. De Noord-Koreaanse regeringsleider Kim Il Sung besloot kort daarna Zuid-Korea te veroveren. In 1950 begon de Koreaanse oorlog (ook wel ‘vergeten oorlog’). Er vielen miljoenen doden aan beide kanten. Zuid-Korea werd geholpen door de Verenigde Staten (onder de vlag van de Verenigde Naties), en Noord-Korea door China. Na 3 jaar eindigde de oorlog door tussenkomst van de VN in een wapenstilstand die nog steeds voortduurt. De legers van Noord en Zuid staan sindsdien tegenover elkaar bij de gedemilitariseerde zone, een bufferzone.

1953- 1991: Wederopbouw en de Koude Oorlog
Na de Koreaanse oorlog herstelde en ontwikkelde Noord-Korea zich snel en rond 1970 was het land op Japan na het meest geïndustrialiseerde land van Azië. Er was een partij-geleide economie ingesteld en het land wendde zich meer af van de tradiotionele bondgenoten. Er kwam in die tijd weinig naar buiten van wat dat precies betekende voor de bevolking. En eigenlijk is dat nog steeds zo.
Na de val van het communisme in Oost-Europa en in de Sovjet-Unie, moest Kim Il Sung zich noodgedwongen richten op de Westerse landen, waaronder de VS. Hoewel economische hulp van het Westen werd geaccepteerd en gesprekken over hereniging met Zuid-Korea weer op gang kwamen, bleef het stalinistische systeem van Kim Il Sung overeind, onderleiding van zijn partij, de Koreaanse Arbeiderspartij.

1990 - nu: Betere relaties en economische problemen
In de jaren negentig werd het land door een enorme voedselcrisis geteisterd, die naar verluid 2 tot 3 miljoen levens kostte. De situatie is sindsdien enigszins verbeterd, mede dankzij buitenlandse hulp, maar er is nog steeds te weinig voedsel, waardoor veel Noord-Koreanen naar China vluchten.
In 1994 overleed Kim-Il sung en nam zijn zoon Kim Yong-Il de macht over als “Generaal”. Er werd echter besloten dat de overleden Kim Il Sung voorgoed het officiële staatshoofd zou blijven.
In de jaren negentig werd de relatie met de VS beter onder Clinton, maar onder Bush bereikte het weer een dieptepunt toen hij het land begin te beschuldigen van het ontwikkelen van kernwapens, van het steunen van terrorisme en het één van de landen van de 'as van het kwaad'. Volgens hem was een gewapend conflict 'reëel' en de VS stopte met steun.
Sinds een aantal jaar krijgt Noord-Korea weer meer internationale aandacht, mede door een opnieuw verbeterende relatie met het Westen. Er zijn berichten geweest over het herstellen van diplomatieke banden met Zuid-Korea etc., waarmee het officieel dus nog in oorlog is.
Wellicht bekende verhalen over Noord-Korea zijn dat tegenstanders van het regime worden vervolgd en verbannen naar concentratiekampen. Dat burgers niet mogen vrij rondreizen in het land. Ook buitenlanders mogen niet vrij rondreizen; toeristen zijn verplicht de gehele reis twee officiële gidsen bij zich te hebben.
Verder is misschien bekend dat de mensen in Noord-Korea, volgens de Juche ideologie, moeten gehoorzamen aan de Grote Leider, en dat er onder meer massa-optredens zijn waarin dat tot uiting komt. In die ideologie wordt 'De Grote Leider is als een 'vaderfiguur' gezien die het volk leidt. De Koreaanse Arbeiderspartij (CDN) verbindt de bevolking met de Leider en het volk kan via die partij wel invloed uitoefenen op zijn besluiten.

Bron: internet, o.a. Wikipedia en Worldwidebase

Onbegane Grond is een initiatief van Carin Classens en Ed Caffin. Onbegane Grond is een cultureel platform voor breed geïnteresseerden waarop maandelijks thema-avonden worden georganiseerd over uiteenlopende onderwerpen. Verschillende gasten uit de kunst, literatuur, wetenschap, film, fotografie, etc. gaan in woord en beeld in op het thema dat die avond centraal staat. Onbegane Grond is elke keer anders maar brengt altijd interessante mensen bij elkaar.

De avonden georganiseerd varierend in vorm, en waarop verschillende thema's vanuit steeds wisselende invalshoeken worden benaderd. Bij Onbegane Grond is het de bedoeling dat de belangstellenden, het publiek, een interactie aan gaat met elkaar en met de sprekers en kunstenaars over de thema's die tijdens de avonden centraal staan.

Heb je interesse of weet je een spreker? Neem contact op via onbeganegrond@gmail.com